Door Bernadette Heiligers
Wie kent ze niet van het tekenfilmpje: Jerry, het ondeugende muisje en Tom, de veel geplaagde kat. Ongelooflijk hoe zo’n kleine muis zo’n grote bek tegen de kat durft op te zetten. Dat doen we hier ook graag. Maar dan niet helemaal. Want in de cartoon werpt Jerry zich nimmer op als slachtoffer. Hij weet wat hem te wachten staat als hij Tom weer eens een hak zet. En hoewel de sterretjes voor zijn ogen dansen, doorstaat hij dapper de gevolgen van zijn schelmenstreken.
Hier gaat dat anders. Neem bv de kritiek op de minister van Verkeer en Vervoer in verband met het nieuwe luchtvaartprotocol. Alsof er sprake is van een nationaal geheugenverlies, klinkt de ene jammerklacht na de andere op van personen die – gesteund door politici en media – de redding van de ALM in de weg hebben gestaan. Als u even meeloopt, kunnen we snel het geheugen opfrissen.
Rewind naar 1995. De pueblo trahadó telde tot dat jaar miljoenen guldens per maand neer om ALM overeind te houden. De regering trok Conrad Aleong (uit Trinidad) aan als nieuwe directeur. Al vóór zijn komst werd Aleong in sommige Curaçaose media verguisd. Hier kreeg hij van de regering de opdracht ervoor te zorgen dat ALM voortaan haar eigen broek zou ophouden. De nieuwe directeur introduceerde in oktober 1995 een nieuwe groeistrategie en één jaar later, in 1996, waren de verliezen van ALM bijna gehalveerd, van 24 tot 14 miljoen gulden. Vanwege een erfenis van (toen nog) 160 miljoen schuld, werd het personeel ook verzocht om in te leveren op secundaire voorzieningen als vakantie- en eindejaarsuitkeringen en om de productiviteit tot internationale maatstaven op te voeren. Tot op dat moment was er geen sprake van gedwongen ontslagen.
Drie betrokken vakbonden weigerden echter hun medewerking. Ze legden beslag op de rekening-courant van de maatschappij om de eindejaarsuitkering af te dwingen. Een staking van vijf dagen en politieke inmenging hadden in 1997 tot gevolg dat American Airlines een letter of intent terugtrok over het samen uitvoeren van Caribische routes. Toen het financiële nulpunt werd bereikt, volgde in december 1997 een gedwongen herstructurering. Onderdeel daarvan was ditmaal de afvloeiing van 108 werknemers, met behoud van één jaar salaris. Vlak voor dat jaar om was, werden de werknemers echter opnieuw in dienst genomen met de zegen van de nieuw aangetreden regering. Inmiddels was Aleong in diverse media als nationale vijand afgeschilderd. Hij stapte op – naar zijn zeggen ook wegens aanhoudende intimidatie – en keerde terug naar Trinidad waar hij de luchtvaartmaatschappij van zijn eiland prompt uit de rode cijfers haalde. Einde verhaal.
De neergang van ALM werd kortom veroorzaakt door dezelfde onwil die bij belangrijke beslissingen in ons land een kortsluiting in het nationale bewustzijn veroorzaakt. In het geval van ALM is het zeer traumatisch voor het personeel, maar ook triest voor een land als de Nederlandse Antillen dat luchtvaartrechten heeft waar geen enkel land in de regio aan kan tippen. Als men echt van goede wil is, als men echt het beste wenst voor de klase trahadó, dan zal men zich ernstig moeten bezinnen of het voortaan niet anders kan en niet anders moet. Het erkennen van de eigen verantwoordelijkheid zou een goed begin zijn. Op Cartoon Network kan men iedere middag zien hoe Tom & Jerry dat doen.